Na implementación do son surround, tanto Dolby AC3 como DTS teñen unha característica que requiren múltiples altofalantes durante a reprodución. Non obstante, por razóns de prezo e espazo, algúns usuarios, como os usuarios de computadores multimedia, non teñen oradores suficientes. Neste momento, é necesaria unha tecnoloxía que poida procesar sinais multicanal e reproducilos en dous altofalantes paralelos e facer que a xente sinta o efecto sólido. Esta é a tecnoloxía de son surround virtual. O nome inglés para o son envolvente virtual é o envolvente virtual, tamén chamado envolvente simulado. A xente chama a esta tecnoloxía a tecnoloxía de son surround non estándar.

O sistema de son surround non estándar está baseado en estéreo de dúas canles sen engadir canles e altofalantes. O sinal de campo sonoro é procesado polo circuíto e logo emitido, para que o oínte poida sentir que o son provén de múltiples direccións e producir un campo estéreo simulado. O valor do son surround virtual O valor da tecnoloxía surround virtual é usar dous altofalantes para simular o efecto sonoro surround. Aínda que non se pode comparar cun auténtico cine en casa, o efecto está ben na mellor posición de escoita. A súa desvantaxe é que xeralmente é incompatible coa escoita. Os requisitos de posición de son son altos, polo que aplicar esta tecnoloxía envolvente virtual aos auriculares é unha boa elección.

Nos últimos anos, a xente comezou a estudar o uso das poucas canles e dos poucos altofalantes para crear un son tridimensional. Este efecto sonoro non é tan realista como as tecnoloxías de son surround madura como Dolby. Non obstante, debido ao seu baixo prezo, esta tecnoloxía úsase cada vez máis en amplificadores de potencia, televisións, audio de automóbiles e multimedia AV. Esta tecnoloxía chámase tecnoloxía de son surround non estándar. O sistema de son surround non estándar está baseado en estéreo de dúas canles sen engadir canles e altofalantes. O sinal de campo sonoro é procesado polo circuíto e logo emitido, para que o oínte poida sentir que o son provén de múltiples direccións e producir un campo estéreo simulado.

Principio de son surround virtual A clave para realizar o son surround dolby virtual é o procesamento virtual do son. Especialízase en procesar canles de son surround baseadas na acústica fisiolóxica humana e nos principios psicoacústicos, creando a ilusión de que a fonte de son surround vén por detrás ou ao lado do oínte. Aplícanse varios efectos baseados nos principios da audición humana. Efecto binaural. O físico británico Rayleigh descubriu a través de experimentos en 1896 que as dúas orellas humanas teñen diferenzas de tempo (0,44-0,5 microsegundos), diferenzas de intensidade de son e diferenzas de fase para sons directos da mesma fonte de son. A sensibilidade auditiva do oído humano pódese determinar en función destes pequenos a diferenza pode determinar con precisión a dirección do son e determinar a situación da fonte de son, pero só se pode limitar a determinar a fonte de son na dirección horizontal diante e non pode resolver o posicionamento da fonte de son espacial tridimensional.

Efecto auricular. A aurícula humana xoga un papel importante no reflexo das ondas sonoras e na dirección das fontes de son espaciais. A través deste efecto pódese determinar a posición tridimensional da fonte de son. Efectos de filtrado de frecuencias do oído humano. O mecanismo de localización de son do oído humano está relacionado coa frecuencia de son. O baixo de 20-200 Hz está situado por diferenza de fase, a gama media de 300-4000 Hz está situada por diferenza de intensidade de son, e o agudo está situado por diferenza de tempo. Con base neste principio, pódense analizar as diferenzas na linguaxe e os tons musicais no son reproducido e pódense usar diferentes tratamentos para aumentar o sentido do envolvente. Función de transferencia relacionada coa cabeza. O sistema auditivo humano produce diferentes espectros para sons desde diferentes direccións, e esta característica do espectro pode ser descrita pola función de transferencia relacionada coa cabeza (HRT). Para resumir, o posicionamento espacial do oído humano inclúe tres direccións: horizontal, vertical e dianteira e traseira.

O posicionamento horizontal depende principalmente das orellas, o posicionamento vertical depende principalmente da cuncha do oído, e a posición dianteira e traseira e a percepción do campo de son surround dependen da función HRTF. A partir destes efectos, o envolvente virtual Dolby crea artificialmente o mesmo estado de onda sonora que a fonte de son real no oído humano, permitindo ao cerebro humano producir imaxes sonoras correspondentes na correspondente orientación espacial.